Myśli psów — i ogólnie ich mózgi — nie są dokładnie takie jak nasze. Na najbardziej podstawowym poziomie jest to rozmiar: mózg dużego psa jest mniej więcej tak duży jak cytryna; mózg człowieka jest mniej więcej wielkości dwóch zaciśniętych pięści. Nawet biorąc pod uwagę masę ciała, mózg psa jest proporcjonalnie mniejszy od mózgu człowieka.
Kolejna różnica tkwi w płatach czołowych. Jako największa część naszego mózgu, płaty czołowe są zaangażowane w rozwiązywanie problemów, pamięć, język, osąd i kontrolę impulsów, wśród innych funkcji. I jak się okazuje, nasze płaty czołowe zajmują znacznie więcej powierzchni mózgu niż u psów.
Istnieją jednak podobieństwa między psim i ludzkim poznaniem, a niektóre z nich mogły wyewoluować u psów właśnie ze względu na ich związek z nami i zależność od nas. Na przykład wskazywanie palcem.
Spis Treści
Jak myślą psy?
Myślenie psów prawdopodobnie nie wyglądałoby tak, jak myślenie ludzi. Mamy wiele struktur, które pomagają nam interpretować pomysły i myśli, które mamy, a psy nie mają dostępu do wszystkich tych struktur, lub w niektórych przypadkach po prostu używają innych struktur.
Psy nie czytają ani nie piszą, więc nie myślą słowami i symbolami w taki sposób, jak ludzie. Można je jednak nauczyć rozpoznawania symboli i słów oraz związanych z nimi czynności, ale odbywa się to w drodze bardzo starannego szkolenia i nie jest ich naturalnym stanem.
W jakim więc języku myślą psy?
Czy słyszą szczekanie tak, jak my myślimy ludzkimi słowami? Szczekaniu między psami chodzi bardziej o wysokość i intensywność dźwięku niż o przekazywanie konkretnych słów.
Zamiast myśleć w języku opartym na słowach, tak jak my, bardziej prawdopodobne jest, że myśli psa są zakorzenione w kilku zmysłach — wśród których najważniejszym jest zapach. Proporcjonalnie, znacznie większa część mózgu psa jest poświęcona analizie zapachów niż człowieka.
Myśli będą zawierały koncepcje stworzone na podstawie ich podstawowych trybów sensorycznych — być może myślenie zapachami, obrazami, a nawet pewnymi rodzajami dźwięków.
1. Psy okazują dominację, a my musimy je zdominować, aby uzyskać pożądane przez nas zachowanie.
Niektórzy ludzie błędnie wierzą, że dominacja jest tym samym co agresja lub zastraszanie. Tak więc, aby zdominować psa, możesz chwycić go za kark, rzucić na ziemię i warknąć na niego. Jest to okrutne i nieskuteczne, a także sprawia, że wyglądasz śmiesznie.
Niestety, pomysł, że musimy dominować nad naszymi psami, aby uczynić je giętkimi, zyskał pewną popularność wśród trenerów i właścicieli psów. Co doprowadziło do tego, że niektórzy ludzie chcą po prostu zaprzeczyć, że dominacja jest czymś takim. To utrudnia zrozumienie i jasną rozmowę o zachowaniu psów.
Wniosek: psy przejawiają dominację. Metody szkolenia, które polegają na zastraszaniu, strachu i karaniu są naukowo nieuzasadnione, niepotrzebne i nieetyczne.
2. Psy żyją w teraźniejszości.
Czasami mówi się o tym jako o fakcie naukowym, czasami jest to anodowy komunał o tym, jak bardzo psy są szczęśliwe tu i teraz, nie zawsze zamartwiające się tak jak my tym, co było wczoraj lub co może się wydarzyć jutro. Tak czy inaczej, nie jest to prawda. Na podstawie wielu badań wiemy, że psy przewidują i planują przyszłość, a także myślą o przeszłości i mają wspomnienia z nią związane.
Każdy, kto mieszka z psem uratowanym z domu, w którym panowała przemoc lub zaniedbanie, wie o tym doskonale: doświadczenia z przeszłości kształtują to, kim jest pies, a trauma pozostawia ślad.
Przeczytaj też:Jakie psy mogą mieszkać na dworze?
3. Psy kochają nas bezwarunkowo.
Problem z tym stwierdzeniem jest taki, że sprawia ono wrażenie, iż miłość jest ulicą jednokierunkową, a nasze psy kochają nas bez względu na to, kim jesteśmy, co robimy i jak źle je traktujemy. Właściwie nie: psy mają warunki, tak samo jak my.
4. Wszystko, czego potrzebują psy to miękkie posłanie i jedzenie w misce.
Psy polegają na nas, jeśli chodzi o stymulację intelektualną i emocjonalną oraz wsparcie społeczne. Aby naprawdę dać naszym psom to, czego potrzebują, musimy zrozumieć, kim one są. Musimy spróbować spojrzeć na świat z perspektywy psa, aby zapewnić mu ciekawe i sensowne życie. Jako mały przykład, możemy myśleć o spacerze z psem jako o zapewnieniu ćwiczeń fizycznych, aby nasze psy były sprawne i szczupłe.
Ale psy potrzebują również możliwości ćwiczenia swoich zmysłów, a w szczególności węchu. Pies spędza średnio około jednej trzeciej czasu na węszeniu, jeśli ma taką możliwość. Możemy więc rozważyć, aby jedną trzecią każdego spaceru z psem poświęcić na umożliwienie naszemu przyjacielowi zbadania go za pomocą nosa.
Przeczytaj też:Jakie kolory lubią psy?
O czym myślą psy, kiedy są same?
Niektóre psy po prostu zwijają się w kłębek i zasypiają, kiedy ich właściciele są daleko. Inne mogą się stresować, a nawet stać się destrukcyjne — czasami z powodu lęku separacyjnego, innym razem po prostu z nudów.
Jeśli chodzi o to, co dzieje się w ich umysłach, trudno jest to określić. Niektóre psy odczuwają niepokój, gdy zostają same, ale trudno jest stwierdzić, czy rzeczywiście myślą o osobie, z którą chciałyby być, czy po prostu doświadczają własnej samotności.
Jak stwierdzić, o czym myśli twój pies?
Nigdy nie będziesz wiedział dokładnie, co dzieje się wewnątrz tej futrzanej głowy, ale możesz być w stanie uzyskać całkiem blisko. Jest to tak proste, jak uważna obserwacja połączona ze wskazówkami kontekstowymi i odrobiną własnego myślenia.
Cicha obserwacja ruchów i działań psa może często ujawnić, co mu chodzi po głowie. Jeśli idziesz do kuchni i otwierasz lodówkę, prawdopodobnie myślisz o jedzeniu lub czujesz się głodny. Odnieś to teraz do swojego psa i jego naczynia lub szafki, w której przechowujesz jego jedzenie.
Psy mogą również myśleć o rzeczach, których nie widzą lub których same nie robią — np. kiedy pies obwąchuje cię po powrocie do domu i najprawdopodobniej próbuje dowiedzieć się jak najwięcej o twoim dniu.