Pies Foksterier/Fox terier znane są z szybkości, wytrzymałości i siły. W chodzie kłusem większość siły napędowej czerpie z tylnych ćwiartek. Sierść jest gęsta, żylasta, złamana i poskręcana, prawie wyglądająca jak mata kokosowa, z krótkim, delikatnym podszerstkiem.
Spis Treści
Foksterier w skrócie:
- Zakres wagowy:
- Samiec: 7,7 kg – 8,6 kg.
Samica: 6,8 kg -7,7 kg. - Wysokość w kłębie:
- Samiec: 38 cm.
- Samica: 35,5 cm.
- Wymagania dotyczące ćwiczeń: >40 minut/dzień
- Poziom energii: Bardzo energiczny
- Zakres długości życia: 10-13 lat.
- Tendencja do ślinienia się: Niska
- Tendencja do chrapania: Niska
- Skłonność do szczekania: Wysoka
- Skłonność do kopania: Wysokie
- Potrzeby społeczne/uwagi: Wysokie
- Wyhodowany do: Polowanie na szkodniki, łowca lisów, pies do przeszukiwania nor, pies ziemny.
- Długość: Średnia
- Cechy charakterystyczne: Podwójna sierść, twarda sierść, kędzierzawa
- Kolory: Biały z opalenizną, czarny, itp.
- Ogólne potrzeby pielęgnacyjne: Duże
Foksterier wygląd tej rasy psa.
Fox Teriery to żywe i aktywne psy o krótkim, w zasadzie niepsującym się, białym futrze z brązowymi lub czarnymi oznaczeniami. Ten mały lub średniej wielkości pies jest bardzo silny i ma dobrze zarysowane mięśnie, o wiele bardziej niż można by się spodziewać, że ma.
Większość jego cech fizycznych, podobnie jak osobowościowych, ma swoje korzenie w tym, że został wyhodowany do polowania. Jest mocny — niezwykle silny w tylnej części ciała i ma niewiarygodnie szybki, a jednocześnie pełen gracji chód podczas biegu.
Jego czaszka jest zwężona, płaska, a uszy są złożone w kształt litery V. Jego pysk jest długa i gładka, ale również ma pudełkowaty wygląd, głównie z powodu brody, którą uprawia — ma ciemne, wyraziste oczy.
Ma gęstą, podwójną sierść, przy czym ta zewnętrzna jest wyjątkowo kręta. W dawnych czasach jego sierść chroniła go przed ostrymi ranami i zbyt głębokimi zadrapaniami, kiedy wpadał w zarośla w poszukiwaniu królika lub lisa. Stanowiła ona również bardzo dobrą ochronę przed żywiołami, z którymi się stykał, takimi jak ostra pogoda czy nierówny teren.
Podszerstek jest bardziej miękki i krótszy niż wierzchnia, gęsta sierść. W rzeczywistości sierść zewnętrzna jest tak gęsta, że można ją rozdzielić i nie zobaczyć nawet odrobiny jego skóry. To bardzo pomogło mu, gdy był myśliwym na wolności. Lekka warstwa sierści pokrywa jego brzuch i okolice tylnych nóg.
Ogólnie sierść może być lekko falista. Zazwyczaj foksteriery są jednolicie białe z kilkoma oznaczeniami na twarzy i w innych miejscach. Pręgowane, rude, niebieskie i wątrobiane są rzadkie i są dyskwalifikowane z wystaw, ale nadal są doskonałymi towarzyszami.
Ogon psa jest zazwyczaj zadarty, co przydało się podczas próby odzyskania go z ciasnej lisiej nory, w którą wpadł trochę za głęboko. Tak, nawet jego koniec ogona urodził się dla jego pracy jako łowca lisów.
Przeczytaj też:Czkawka u szczeniaka.
Temperament i zachowanie Foksteriera.
Foxterrier jest zapalonym myśliwym, wielkim miłośnikiem króliczych nor i tropów pozostawionych przez wszystko, od myszy i szczurów po szopy i oposy. Nie wahają się zlikwidować małej zdobyczy. Są to zwierzęta domowe, choć, i są bardzo przytulny i przyjazny w domu, z dorosłymi i dziećmi, i są zazwyczaj w porządku z obcymi też. Wczesna socjalizacja jest kluczem do ich dobrego zachowania w domu, więc posiadanie gości w domu przez cały czas robi różnicę.
Są komiczne i lubią próbować cię przechytrzyć. Wdają się w bójki z innymi psami, nawet jeśli są dobrze z socjalizowane, dlatego najlepiej wyprowadzać je na smyczy. Ich ciekawska natura może wpędzić je w kłopoty, a szkolenie wymaga dużo cierpliwości i wytrwałości. Nie chodzi o to, że brakuje im inteligencji — są po prostu bardzo uparte i zdeterminowane.
Nie można ich spuszczać ze smyczy, chyba że w bardzo bezpiecznym miejscu. Będą gonić wszystko — nawet rowery i samochody, a o przywołaniu można zapomnieć. Lubią uczyć się we własnym tempie i tylko wtedy, kiedy im to odpowiada. Powtarzanie jest dla nich nudne, dlatego też najlepiej sprawdzają się zabawy zręcznościowe, szkolenie oparte na jedzeniu oraz zadania polegające na rozwiązywaniu problemów.
Foksteriery potrzebują dużo ruchu, a im więcej im go zapewnisz, tym są szczęśliwsze. Bardzo długie spacery i wędrówki bardzo im odpowiadają, ponieważ potrzebują zarówno ćwiczeń fizycznych, jak i stymulacji umysłowej. Łatwo się nudzą, dlatego dobrym pomysłem jest urozmaicanie spacerów. Dzięki temu nie będą za każdym razem trafiać w te same dziury w ogrodzeniu lub w ziemi. Foksteriery są bardzo chciwe, więc spożycie żywności musi być ściśle monitorowane.
Życie z Foksterierem:
Największą uwagę w posiadaniu Foxterrier jest bezgraniczna energia tej rasy. Foxterrier sprawiają, że jest doskonałym towarzyszem dla dzieci, ponieważ nigdy nie męczą się podczas gry lub zabawy na zewnątrz. Są chętni do zadowolenia i będzie dobrze reagować na szkolenia. Potrzebują dużo ruchu, aby utrzymać dobrą kondycję.
Regularne szczotkowanie szczotką z naturalnego włosia jest konieczne dla utrzymania zdrowej sierści. Sporadyczne przycinanie sierści może być konieczne, ale zmiękczy fakturę sierści; ręczne rozczesywanie jest konieczne do utrzymania właściwej faktury, ale jest zbyt trudne dla większości właścicieli zwierząt.
Przeczytaj też:Dlaczego obroża antyszczekowa to nie jest dobre rozwiązanie?
Foksterier pochodzenie rasy i jej historia.
Fox Teriery mają za sobą długą historię. Były towarzyszami królów, bawiły masy w cyrkach i filmach. Kiedy pod koniec XVIII wieku w Anglii popularne stały się polowania na lisy, myśliwi szybko odkryli, że potrzebny jest pies, który potrafi zejść na ziemię i wejść do lisich nor i wypłoszyć lisy, aby wypłoszyć je z kryjówek. I tak powstał Foxterrier.
Chociaż hodowcy nie prowadzili wielu zapisków na temat rozwoju rasy, jest prawdopodobne, że pierwotne Foksteriery były mieszanką czarnych i tan terierów o gładkiej sierści, terierów typu Bull, chartów i beaglów. W 1790 roku pułkownik Thornton namalował portret swojego psa Pitcha, Foksteriera, co daje nam wyobrażenie o tym, jak wyglądały pierwsze psy. Od tamtej pory niewiele się zmieniły. Pod koniec XIX wieku ustalił się już jednolity typ.
Cezar, Foxterrier, był ukochany przez króla Anglii Edwarda VII. Nosił obrożę z napisem I am Caesar. Należę do króla. Kiedy Edward zmarł w 1910 roku, pogrążony w żałobie Cezar maszerował za jego trumną w kondukcie pogrzebowym.
Foksterier zdrowie i choroby.
Wszystkie psy mogą potencjalnie rozwinąć genetyczne problemy zdrowotne, tak jak wszyscy ludzie mogą odziedziczyć konkretną chorobę. Uciekajcie, nie chodźcie, do hodowcy, który nie oferuje gwarancji zdrowia szczeniąt, który mówi, że rasa jest w 100% zdrowa i nie ma żadnych znanych problemów, lub który mówi, że jego szczenięta są izolowane od głównej części gospodarstwa domowego z powodów zdrowotnych. Renomowany hodowca będzie szczery i otwarty na problemy zdrowotne w rasie i częstość ich występowania w jego liniach.
Fox Teriery są podatne na pewne problemy zdrowotne. Należą do nich: zwichnięcie rzepki, alergie, wrodzone wady serca, wady wzroku, utrata słuchu i zaburzenia drgawkowe.
Jeśli hodowca powie Ci, że nie musi robić tych badań, bo nigdy nie miała problemów w swoich liniach, a jej psy zostały sprawdzone przez weterynarza, to powinieneś poszukać hodowcy, który jest bardziej rygorystyczny w kwestii badań genetycznych. Innym schorzeniem, które może dotknąć Foksteriera, jest epilepsja. Nie ma genetycznego testu przesiewowego dla tego schorzenia.
Nie wszystkie z tych warunków są wykrywalne w rosnącym szczeniakiem, i nie można przewidzieć, czy zwierzę będzie wolne od tych dolegliwości, dlatego musisz znaleźć renomowanego hodowcę, który jest zaangażowany w hodowli najzdrowszych zwierząt. Powinni oni być w stanie przedstawić niezależne zaświadczenie, że rodzice psa i dziadkowie, itd. zostali przebadani pod kątem powszechnych wad i uznani za zdrowych do hodowli. W tym właśnie miejscu pojawiają się rejestry zdrowia.
Staranni hodowcy sprawdzają swoje psy hodowlane pod kątem chorób genetycznych i hodują tylko najzdrowsze i najlepiej wyglądające osobniki, ale czasami matka natura ma inne pomysły i u szczeniaka rozwija się jedna z tych chorób, pomimo dobrych praktyk hodowlanych. Postępy w medycynie weterynaryjnej oznaczają, że w większości przypadków psy mogą nadal dobrze żyć. Jeśli kupujesz szczeniaka, zapytaj hodowcę o wiek psów z jego linii i o to, na co zmarły.
Pamiętaj, że po przyjęciu nowego szczeniaka do swojego domu masz możliwość uchronić go przed jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych: otyłością. Utrzymanie odpowiedniej wagi Foksteriera jest jednym z najprostszych sposobów na przedłużenie jego życia. Wykorzystaj w pełni swoje możliwości profilaktyczne, aby zapewnić sobie zdrowszego psa na całe życie.
Czy te Foksteriery są dobre dla rodzin z dziećmi?
Foxterrier jest idealnym zwierzęciem rodzinnym. Może być trochę zbyt nerwowy, aby pozwolić na zabawę dzieci bez nadzoru, ale starsze dzieci i osoby starsze przekonają się, że to fantastyczni towarzysze, którzy są zabawni, chętni do zabawy i opiekuńczy.
Czy Foxterrier dogaduje się z innymi zwierzętami?
Foksteriery mogą dobrze czuć się w towarzystwie psów lub kotów, z którymi były wychowywane od szczenięctwa, ale nie są najlepszym wyborem do domów z takimi zwierzętami jak króliki, chomiki i świnki morskie. Te zwierzęta są zbyt podobne do obiadu, aby były bezpieczne w pobliżu Foksteriera.
Wymagania żywieniowe i dietetyczne Foksteriera.
Foxterrier wymaga standardowej, wysokiej jakości suchej karmy dla psów, która zapewni zbilansowany posiłek i pomoże utrzymać zęby w czystości. Polecamy karmę, której pierwszym składnikiem jest kurczak, indyk lub jagnięcina, a wśród składników powinno znaleźć się także dużo owoców i warzyw, takich jak marchew, brokuły i borówki. Unikaj pokarmów z dużą ilością składników chemicznych lub konserwantów.
Przeczytaj też:Dlaczego pies liże moją stopę?
Pielęgnacja Foksteriera.
To, że Foxterrier jest mały, nie oznacza, że nadaje się do życia w mieszkaniu. On naprawdę potrzebuje bezpiecznie ogrodzonego podwórka, gdzie będzie mógł wyładować całą swoją energię w ciągu dnia. Nie licz na to, że podziemne ogrodzenie zatrzyma Twojego Foksa terriera na podwórku. Pogoni za tym, co wygląda jak zdobycz — kotami, królikami, samochodami.
Na terenach nieogrodzonych Foxterrier powinien być trzymany na smyczy. Ma on silny instynkt łowiecki i będzie gonił wszystko, co się rusza. Będzie również próbował wszczynać bójki z innymi psami, więc nie jest dobrym kandydatem do odwiedzania parków. Wczesna socjalizacja jest ważna, aby zapobiec agresji w stosunku do innych psów.
Zapewnij swojemu Foksterierowi co najmniej 30 do 45 minut energicznych ćwiczeń dziennie, a także dużo zabaw na podwórku bez smyczy, aby był zmęczony i nie sprawiał kłopotów.
Szkolenie Foksteriera.
Szkolenie Foksteriera wymaga konsekwencji, cierpliwości i dużego poczucia humoru. Pikantne i radosne psy są bardzo inteligentne, ale są również w pewnym stopniu niezależne i łatwo się nudzą, dlatego sesje szkoleniowe muszą być ciekawe i zabawne.
Dobrze reagują na pozytywne metody szkolenia i zamykają się, jeśli są traktowane surowo. Doskonale nadają się do udziału w próbach pracy z psami ziemnymi, jak również w innych zawodach wymagających zwinności, szybkości i inteligencji.