Amstaff pies charakter, waga, wygląd

Amstaff jest jedną z najbardziej niezrozumiałych ras psów w kraju. Cierpi z powodu stereotypów dotyczących rasy i ma niepewną reputację. Bardzo często określany jako agresywny pies wyhodowany wyłącznie do walk psów, ten łagodny pies o łagodnym sercu jest w rzeczywistości zupełnie odwrotny w swojej naturze.

Jednak pomimo przepisów dotyczących danej rasy, Amstaff jest nadal popularną rasą psów. Ci, którzy traktują te psy z miłością i szacunkiem, przekonują się o ich prawdziwej naturze jako lojalnych psów rodzinnych.

Amstaff W skrócie:

• Wielkość:
  Zakres wagowy:
• Samiec: 22 kg – 31 kg.
  Samica: 20 kg -27 kg.
• Wysokość w kłębie:
• Samiec: 48 cm.
• Samica: 45 cm.
• Wymagania dotyczące ćwiczeń: 20-40 minut/dzień
• Poziom energii: Średni
• Zakres długości życia: 12-14 lat.
• Tendencja do ślinienia się: Niska
• Tendencja do chrapania: Wysoka
• Skłonność do szczekania: Niska
• Skłonność do kopania: Wysokie
  Potrzeby społeczne/uwagi: Wysokie
• Szata:
  Długość: Krótka
  Charakterystyka: Płaski
  Kolory: Dowolne kolory, jednolite, partię lub nakrapiane
  Ogólne potrzeby pielęgnacyjne: Niskie

Amstaff wygląd psa.

Amstaff ma niepowtarzalną prezencję, z ich grubymi, muskularnymi szyjami, baryłkowatymi klatkami piersiowymi i smukłymi tylnymi kończynami.

Amstaffy są w różnych kolorach, z wątroby, sobole, pręgowane i brązowe są najbardziej powszechne, często z niektórych białych na ich głowach i klatkach piersiowych. Ich sztywne, błyszczące płaszcze są krótkie, bez podszerstka, co sprawia, że są łatwe w pielęgnacji, ale również bardziej wrażliwe na niskie temperatury.

Mają szerokie, inteligentne twarze, zwykle z ciemnymi kolorowymi oczami, choć niebieski jest sporadycznym wyjątkiem. Ich ogony są krótkie, w porównaniu do reszty ciała, zwężające się do punktu.

Temperament Amstaffa.

Zazwyczaj potulne i chętne do zabawy z rodziną, Amstaffy są również ogólnie przyjazne wobec obcych, o ile ich rodzina jest obecna. Na ogół bardzo dobrze dogadują się z dziećmi. Są rasą ochronną i powinny być ostrożnie zapoznawane z nowymi psami.

Są uparte, wytrwałe i nieustraszone. Ze względu na ich twardą osobowość, najważniejszą rzeczą w życiu dla tej rasy jest czułe zainteresowanie rodziny.

Przeczytaj też:Jak nauczyć psa, żeby nie uciekał z podwórka?

Życie z Amstaffem:

Ta rasa potrzebuje codziennego, energicznego treningu, a także gier umysłowych, aby być w pełni sił. Dobry długi bieg lub gra w piłkę to świetny sposób na nawiązanie więzi z Amstaffem. Trening posłuszeństwa jest również dobrym ćwiczeniem umysłowym.

Jego krótka sierść sprawia, że nie nadaje się on do trzymania wyłącznie na zewnątrz, a poza tym ta rasa chce być częścią wszystkich rodzinnych aktywności. Pielęgnacja sierści nie może być łatwiejsza: wystarczy umyć i wytrzeć.

Przeczytaj też:Jak często wyprowadzać psa?

Amstaff pochodzenie rasy i jej historia.

Przodkowie współczesnego Amstaffa pochodzą z Anglii i byli mieszanką ras Buldog i Terrier. Ich mieszane pochodzenie sprawiło, że nadano im wiele imion. Ostatecznie stały się znane jako Staffordshire Bull Terrier. Psy te były wykorzystywane przez rzeźników do oporządzania byków, myśliwych do tępienia dzików, a także przez rolników do pomocy w pracach gospodarskich, jako ratlerki i towarzysze rodziny, ponieważ były bardzo czułe w stosunku do ludzi.

Później, ze względu na ich nieustępliwość, odwagę i muskularną budowę, wykorzystywano je w barbarzyńskich sportach, takich jak polowanie na byki i niedźwiedzie. Kiedy te krwawe sporty zostały ostatecznie zdelegalizowane, były one wykorzystywane w ringach walk psów, co niestety trwa do dziś w nielegalnych wydarzeniach. To właśnie z powodu ich niewłaściwego wykorzystania przez ludzi, mają reputację rasy agresywnej.

Dziś Amstaff i American Pit Bull Terrier nadal mają ze sobą wiele wspólnego, choć od ponad 50 lat są hodowane osobno. Różnice między rasami są bardzo niewielkie, choć Amstaff jest zwykle nieco większy od American Pit Bull Terriera i wydaje się mieć bardziej potulne osobowości. Amstaffy są teraz używane jako psy stróżujące, pomagają w pracy policji i konkurują w konkursach ciągnięcia ciężarów i zwinności, a także są zwierzętami domowymi. Wciąż mają złą reputację jako psy agresywne i często są objęte przepisami.

Amstaff wymagania i opieka.

Bardzo krótka, gładka sierść Amstaffa nie wymaga wiele więcej niż rutynowej pielęgnacji. Rasa ta ma tendencję do zrzucania sierści w tempie od niskiego do umiarkowanego. Jednakże zrzucanie sierści ma tendencję do sezonowego zwiększania się.

Chociaż niektóre psy tej rasy zużywają swoje paznokcie w sposób naturalny, większość z nich potrzebuje regularnego obcinania paznokci, aby utrzymać zdrowe stopy. W razie potrzeby kąp Amstaffa, aby utrzymać skórę i sierść w czystości i zdrowiu.

Amstaff jest rasą psów atletycznych z dużą ilością energii, więc rutynowe ćwiczenia są bardzo ważne. Należy jednak uważać, aby nie przesadzić z ilością ruchu w cieplejsze dni, ponieważ rasa ta może być wrażliwa na ciepło.

Amstaffy szczególnie skorzystają z psich sportów, które stanowią dla nich wyzwanie psychiczne i fizyczne. Niezależnie od rodzaju ćwiczeń, upewnij się, że są one zapewniane dwa razy dziennie lub częściej. Bez odpowiedniego ujścia dla całej tej energii, Amstaff może stać się destrukcyjny, nadpobudliwy lub rozwinąć inne problemy behawioralne.

Jak w przypadku każdej rasy psów, odpowiednie szkolenie jest koniecznością. Jest to dość inteligentna rasa psów, która może być uparta i podążać za własną wolą, jeśli jest to dozwolone. Dlatego też szkolenie w zakresie posłuszeństwa jest niezbędne, aby poradzić sobie z Twoim Amstaffem.

Szkolenie zwiększy zaufanie psa i nada mu odpowiednią strukturę. Ze względu na fakt, że psy w typie pitbula są powszechnie źle rozumiane, a nawet błędnie przedstawiane, niektórzy ludzie będą się obawiać psa Amstaff.

Ogólnie rzecz biorąc, Amstaff jest bardzo czuły, bardzo przyjazny i radośnie energiczny. Rasa ta może stać się kochającym towarzyszem dla wielu typów aktywnych gospodarstw domowych. Należy jednak pamiętać, że Amstaff ma silny popęd do zdobywania i historię walk psów, dlatego powinien być nadzorowany i ostrożnie wprowadzany podczas spotkań z innymi zwierzętami i małymi dziećmi.

Jednak przy odpowiednim szkoleniu i socjalizacji, rasa ta może bardzo dobrze dogadać się z dziećmi, a nawet innymi zwierzętami domowymi. Amstaff jest znany z tego, że tworzy silną więź z rodziną; może stać się lojalnym zwierzęciem rodzinnym i przyjacielem na całe życie.

Amstaff zdrowie i choroby.

Tak jak cechy osobowości i wyglądu mogą być związane z rasą psa, tak samo dziedziczone są pewne problemy zdrowotne. Odpowiedzialni hodowcy dbają o zachowanie najwyższych standardów rasowych.

Psy hodowane zgodnie z tymi standardami są mniej narażone na dziedziczenie chorób. Niemniej jednak niektóre dziedziczne problemy zdrowotne mogą wystąpić u Amstaffa. Poniżej wymieniono kilka chorób, na które należy zwracać uwagę:

• Dysplazja stawu biodrowego, nieprawidłowe ukształtowanie panewki stawu biodrowego,
• Atopowe zapalenie skóry u psów i inne problemy skórne,
• Niedoczynność tarczycy, problem z wydzielaniem hormonów tarczycy, który może powodować spowolnienie metabolizmu psa.

Amstaff dla kogo?

Jeśli myślisz o adopcji Amstaffa, upewnij się, że wykonałeś wiele badań na temat ich osobowości i tego, jak ich szczególne cechy będą pasować do Twojego domu. Są one bardzo lojalnymi i kochającymi towarzyszami, ale są bardzo silnymi psami i zwracają szczególną uwagę na swoje otoczenie.

Niektóre z cech, które czynią je lojalnymi, czynią je również ochronnymi, a w niektórych przypadkach mogą wykazywać zachowania agresywne, nawet jeśli są dobrze z socjalizowane przez całe życie.

Jeśli chcesz psa, który:

• Jest średni lub duży, muskularny i silny.
• Wygląda imponująco, więc skutecznie odstrasza, ale zazwyczaj nie jest agresywny w stosunku do ludzi.
• Ma gładką, łatwą w pielęgnacji sierść, która występuje w wielu kolorach.
• Amstaff może być odpowiedni dla Ciebie.

Jeśli nie chcesz mieć do czynienia z:

• Odpowiedzialność prawna i złe postrzeganie przez społeczeństwo, przyszłe zakazy hodowli, zwiększone prawdopodobieństwo pozwów sądowych.
• Niezwykle staranne poszukiwania, aby upewnić się, że nabywasz osobnika o stabilnym temperamencie.
• Zapewnienie dodatkowej socjalizacji i szkolenia, aby upewnić się, że Twój pies dobrze się rozwija.
• Potencjalna agresja w stosunku do innych zwierząt.
• Nieustępliwość i żywiołowe skoki, zwłaszcza w młodym wieku.
• Destruktywność, gdy się nudzi.
• Silna wola i własny umysł, wymagający pewnego siebie właściciela, który potrafi przejąć inicjatywę.

Czy Amstaffy są odpowiednie dla rodziny i dzieci?

Amstaffy są znane z tego, że są kochającymi psami rodzinnymi, nawet z dziećmi. Najlepiej nadają się do domów z dziećmi w wieku powyżej sześciu lat. Rasa ta jest bardzo muskularna i może grać ostro, co może prowadzić do obrażeń.

Małe dzieci lubią szturchać i pchać, dlatego szczególnie ważne jest, aby szkolić je w zakresie postępowania ze zwierzętami. Nawet w przypadku odpowiednio wyszkolonych psów każdej rasy, zabawa z dziećmi powinna być zawsze nadzorowana.

Przeczytaj też:Czego nie może jeść pies?

Amstaffy nie przepadają za innymi psami.

Pierwotnie były hodowane do walki i choć wielu hodowców starało się przez lata wyeliminować te skłonności, rasa ta nadal może być zamknięta w sobie. Spotkanie z innymi psami w miejscach publicznych może być dla każdego psa rasy Amstaff sytuacją bez wyjścia.

Ponadto, Amstaff może postrzegać inne zwierzęta domowe, takie jak koty, jako ofiary. Wczesna socjalizacja i dorastanie z innymi zwierzętami może zmniejszyć tendencje Amstaff do niedogadywania się z innymi zwierzętami domowymi, ale mogą one być najbardziej odpowiednie dla gospodarstw domowych z jednym zwierzęciem.

Szkolenie Amstaffa.

Jeśli już wcześniej trudziłeś się szkoleniem psów innych ras, szkolenie Amstaffy będzie dla Ciebie prawdziwą przyjemnością. Pomyśl o tym — te psy są inteligentne, entuzjastycznie pragną się podobać i uwielbiają wyzwania. Niebo jest dla nich nieograniczone.

Szkolenie psów tej rasy, powinno rozpoczynało się od posłuszeństwa i socjalizacji — jest to ważny fundament dla edukacji i dobrego samopoczucia psa. I choć psy te są doskonałe w pewnych dziedzinach, mają kilka uciążliwych przywar, z którymi trudno się rozstać, takich jak kopanie i żucie i to nie tylko żucie szczeniaka — żucie przez całe życie.

Karmienie Amstaffa.

Amstaff powinien otrzymywać dietę opracowaną dla psów średniej i dużej wielkości o umiarkowanym poziomie energii. Należy skonsultować się z lekarzem weterynarii lub profesjonalnym dietetykiem w celu ustalenia, czym karmić psa rasy Amstaff i jakiej wielkości porcji potrzebuje.

Ich potrzeby będą się zmieniać wraz z wiekiem, więc pamiętaj, aby wprowadzać zmiany od szczenięctwa do dorosłości i starości zgodnie z zaleceniami.

Kolor sierści i pielęgnacja Amstaffa.

Krótki, gładki płaszcz Amstaff może występować w różnych kolorach, w tym niebieskim, płowym, białym, czarnym i czerwonym. Mogą one zawierać mieszankę białego i innych kolorów lub mieszankę białego i pręgowanego. Sztywna, błyszcząca sierść Amstaffa zrzuca się obficie dwa razy do roku wraz ze zmianą pór roku, a przez resztę roku zrzuca się minimalnie.

Powinna być szczotkowany co najmniej raz w tygodniu, co pomoże wychwycić część zrzucającej się sierści i sprawi, że będzie ona lśniąca. Kąpiel jest konieczna tylko w razie potrzeby, która nie powinna być więcej niż kilka razy w roku, chyba że psy się brudzą. Ogólnie rzecz biorąc, psy tej rasy nie mają zbyt intensywnego psiego zapachu i przez jakiś czas mogą obyć się bez kąpieli. Ogólnie rzecz biorąc, potrzeby pielęgnacyjne Amstaffów są dość niewielkie.

Amstaff ciekawostki.

• W czasach starożytnych Rzymianie stworzyli kilka ras na potrzeby sportów gladiatorów. Później potomek tych psów, bullenbeisser, był ceniony przez rzeźników za zdolność do kontrolowania niesfornego bydła poprzez łapanie i chwytanie byków w drodze na targ. Rzeźnicy zaczęli organizować konkursy, aby sprawdzić, kto ma najlepsze psy do zaganiania byków, a konkursy te przekształciły się w okrutne zawody w zaganianiu byków, które często trwały godzinami.
• Praktyka wabienia byków i innych krwawych sportów została zdelegalizowana w Anglii około 1835 roku. Właściciele psów zamiast tego organizowali potajemne imprezy wewnątrz budynków, gdzie nie można było ich złapać, i wystawiali jednego psa przeciwko drugiemu. W walkach psów preferowano mniejsze, bardziej zwinne psy, dlatego też psy rasy bull krzyżowano z terierami, tworząc w tym celu bull i teriera.
• W latach 80. pit bulle stały się popularne jako psy twarde, a ludzie zachęcali do krzyżowania ich z bardziej agresywnymi rasami, aby stworzyć mieszanki pitbulli do stróżowania i walki.
• Pit bulle były związane z wieloma atakami psów, niektóre śmiertelne, i od tego czasu były celem ustawodawstwa specyficznego dla rasy. Większość pitbulli nadal żyje jako spokojni członkowie rodziny.